Το διάστρεμμα ποδοκνημικής αποτελεί μία από τις πλέον συχνές αθλητικές κακώσεις, αποτελώντας περίπου το 20% των αθλητικών τραυματισμών που προκύπτουν.

Στους περισσότερους είναι γνωστό ως “στραμπούληγμα” και περιγράφεται συνήθως με την κοινή φράση “γύρισα το πόδι μου”.

Αίτια

Το διάστρεμμα ποδοκνημικής συμβαίνει όταν το πόδι στρίψει, γυρίσει ή περιστραφεί πέραν του φυσιολογικού ορίου κίνησης του άκρου.

Στην περιοχή του αστραγάλου υπάρχουν τρία οστά, ο αστράγαλος και το περιφερικό άκρο της κνήμης και της περόνης.

Στο συγκεκριμένο σημείο του σώματος συναντάμε και τρεις συνδέσμους οι οποίοι συγκρατούν τα οστά, προστατεύοντας από τραυματισμούς και ενδεχόμενες ανώμαλες κινήσεις.

Αν κάποιο από τα παραπάνω οστά ή τους συνδέσμους τραυματιστούν, τότε έχουμε να κάνουμε με διάστρεμμα.

Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο

• Χορευτές
• Άτομα με μειωμένη ισορροπία και ιδιοδεκτικότητα
• Άτομα με περιορισμένο εύρος κίνησης της ποδοκνημικής
• Αθλητές γηπέδων (βόλεϊ, ποδόσφαιρο, μπάσκετ)

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα ενός διαστρέμματος ποδοκνημικής μπορεί να ποικίλλουν ανάλογα με τη σοβαρότητα του.

Ήπια διαστρέμματα μπορεί να προκαλέσουν μικρό πόνο και οίδημα, ενώ τα πιο σοβαρά είναι ικανά να προκαλέσουν σημαντικό πόνο και δυσκολία στο περπάτημα.

Τα κοινά  συμπτώματα ενός διαστρέμματος ποδοκνημικής συνήθως περιλαμβάνουν:

• Αστάθεια ή αίσθημα αδυναμίας
• Πόνος ή ευαισθησία
• Οίδημα η μώλωπες
• Δυσκαμψία

Κακώσεις που συνοδεύουν ένα διάστρεμμα

• Κάταγμα σφυρών ,αστραγάλου ή μεταταρσίων
• Τραυματισμός των περονιαίων τενόντων
• Βλάβες του αρθρικού χόνδρου
• Τραυματισμός της κνημοπερονιαίας συνδέσμωσης (υψηλό διάστρεμμα αστραγάλου)

Αντιμετώπιση και Θεραπεία

Εφόσον υπάρχει υποψία διαστρέμματος της ποδοκνημικής, είναι σημαντικό να αναζητήσετε άμεσα ιατρική βοήθεια.

Ο ιατρός θα πραγματοποιήσει φυσική εξέταση και αν κριθεί αναγκαίο θα παραπέμψει σε απεικονιστικές εξετάσεις, όπως ακτινογραφίες ή μαγνητική τομογραφία, αναγνωρίζοντας την έκταση του τραυματισμού.

Οι  διάφορες επιλογές θεραπείας για διαστρέμματα αστραγάλου εξαρτώνται από την σοβαρότητα του τραυματισμού. Συνήθως θεραπεύεται με την κατάλληλη φυσικοθεραπεία και την αποφυγή δραστηριοτήτων.

Τα ήπια διαστρέμματα (ά βαθμού) συχνά αντιμετωπίζονται με τις κλασσικές μεθόδους ανάπαυσης, ανύψωσης και παγοθεραπείας.

Είναι πολύ σημαντικό για το άκρο να ξεκουραστεί, να μην δέχεται πίεση και να εφαρμόζεται πάγος σε τακτά χρονικά διαστήματα, για μείωση του πρηξίματος.

Το δέσιμο του αστραγάλου με επίδεσμο είναι ένας τρόπος να περιορίσουμε την φλεγμονή.

Τα πιο σοβαρά διαστρέμματα (β΄ βαθμού) του αστραγάλου μπορεί να απαιτούν ακινητοποίηση με γύψο ή νάρθηκα, ώστε να επιτραπεί στους συνδέσμους να επουλωθούν σωστά .

Σταδιακά θα υπάρχει μείωση του πόνου και των συμπτωμάτων και θα είναι εφικτό να επιστρέψουμε στην καθημερινότητα που είχαμε πριν τον τραυματισμό, πάντα με την καθοδήγηση του φυσιοθεραπευτή μας.

Η θεραπεία όχι μόνο θα επιτύχει γρηγορότερη ανάρρωση αλλά θα βοηθήσει μάλιστα και στην πρόληψη ενός νέου τραυματισμού.

Κάποιες από τις μεθόδους φυσικοθεραπείας είναι οι εξής :

• Ιατρικος Βελονισμος
• Κρυοθεραπεία ή Θερμοθεραπεία
• Ασκήσεις βελτίωσης ισορροπίας-Ιδιοδεκτικοτητας
• Χειροπρακτικη  (Αρθρική κινητοποίηση)
• Bελτίωσης της δύναμης-ελαστικοτητας των μυών με ασκήσεις
• Θεραπευτικη Μαλαξη- Τεχνικές μαλακών μορίων
• ACTIVATOR
• Ηλεκτροθεραπεία

Σε ελάχιστες περιπτώσεις, ενδέχεται να χρειαστεί και χειρουργική επέμβαση για την αποκατάσταση σχισμένων συνδέσμων ή άλλης βλάβης που έχει προκύψει στην περιοχή του αστραγάλου.

Συνήθως όμως, είναι μια επιλογή που κάνουμε για σοβαρά διαστρέμματα ή τραυματισμούς που δεν ανταποκρίνονται σε άλλες πιο ήπιες μορφές θεραπειες.