ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΝΟΣ ΩΜΟΥ

Ο πόνος στον ώμο μπορεί να οφείλεται σε διάφορους λόγους, είναι λοιπόν βασικό να μην βαφτίζουμε οποιονδήποτε πόνο τενοντίτιδα ή αρθρίτιδα ή περιαρθρίτιδα που είναι όρος ξεπερασμένος στη σύγχρονη αρθρογραφία. Αλλά να εξετάζουμε πολύ προσεκτικά τον ώμο για να βρούμε τι φταίει σε κάθε περίπτωση. Μπορεί να υπάρχει μια τενοντίτιδα, μπορεί να υπάρχει σύνδρομο πρόσκρουσης και τριβή του ορογόνου θύλακα ή και των τενόντων κάτω απ’το ακρώμιο λόγω κακής θέσης της ωμοπλάτης, μπορεί να έχουμε κάποιο ”μπλοκάρισμα” στην κίνηση της άρθρωσης ή κάποιας βοηθητικής  άρθρωσης όπως πχ, η ακρωμιοκλειδική άρθρωση. Κάθε διάγνωση έχει και διαφορετικά χαρακτηριστικά άρα και διαφορετική θεραπεία!

Ο ώμος αποτελεί μία απ’τις πιο σύνθετες αρθρώσεις,αν όχι την πιο σύνθετη, εξ’αιτίας της ανατομικής του πολυπλοκότητας, του μεγάλου εύρους κίνησης προς όλες τις κατευθύνσεις, σχεδόν, και της άμεσης σχέσης του με την ωμοπλάτη και την κίνηση της.

Οι μυς-τένοντες του ώμου παίζουν ένα διπλό ρόλο: 1ον κινούν την άρθρωση και 2ον σταθεροποιούν την άρθρωση. Αυτός ο διπλός ρόλος αν σταδιακά χαθεί ο μυικός έλεγχος οδηγεί σε πόνο είτε λόγω τενοντίτιδας ή πιο σωστά τενοντοπάθειας, είτε λόγω του συνδρόμου πρόσκρουσης.

O πόνος στον ώμο οφείλεται συνήθως σε 3 λόγους: τενοντίτιδα ή πιο σωστά τενοντοπάθεια του υπερακανθίου ή οποιουδήποτε άλλο τένοντα του στροφικού πετάλου,  στο σύνδρομο υπακρωμιακής πρόσκρουσης ή προστριβής ώμου, οφείλεται σε πρόσκρουση της κεφαλής του βραχιονίου οστού κάτω από το ακρώμιο (τη μικρή προεξοχή της ωμοπλάτης, που έρχεται μπροστά και πάνω από τον ώμο), κάθε φορά που σηκώνετε το χέρι σας πάνω από ένα ύψος ή το στρίβετε πέρα από κάποιο σημείο. Το αποτέλεσμα είναι να τρίβονται οι στροφείς τένοντες του ώμου και ο υπακρωμιακός ορογόνος θύλακος του ώμου (μια προστατευτική φούσκα) κάτω από την προεξοχή του ακρωμίου και να προκαλείται φλεγμονή (τενοντίτιδα ώμου) και πόνος, φλεγμονή ή πίεση στον υπακρωμιακό ορογόνο θύλακο ο οποίος έχει αίσθηση και μπορεί να έχει πολύ έντονο πόνο ακόμη και χωρίς να έχουν ζημιά οι τένοντες. Λιγότερο συχνές αιτίες μπορεί να είναι η τενοντίτιδα του δικεφάλου, κάποιο υπεξάρθρημα με συνοδό αστάθεια της άρθρωσης, αρθρίτιδα της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης.

Λόγω της πολυπλοκότητας της άρθρωσης, της ύπαρξης του ορογόνου θύλακου ο οποίος μπορεί να προκαλεί πόνο που οδηγεί σε μεγάλη αδυναμία στις κινήσεις ακόμη και χωρίς να υπάρχει δομική βλάβη στους τένοντες και τέλος λόγω του οτι οι τένοντες του πετάλου των στροφέων (του υπερακανθίου, του υπακανθίου, του ελ. στρογγύλου και του υποπλατίου) μπλέκονται και ενώνονται στην κατάφυση τους (στο σημείο που καταλήγουν στο οστό) σε ένα κοινό τένοντα είναι πολύ δύσκολη η ακριβής διάγνωση της δομής που πάσχει.

Οι διαγνωστικές δοκιμασίες για να βρούμε ποιά συγκεκριμένα δομή πάσχει και να δούμε αν όντως υπάρχει πρόσκρουση σύμφωνα με έρευνες  είναι ανακριβείς, έτσι αυτό που προτείνεται είναι ο συνδυασμός κλινικών τεστ, η προσεκτική λήψη ιστορικού και η χρήση των κινήσεων που ενοχλούν τον ασθενή για να βρούμε τι είναι αυτό που φταίει και να το θεραπεύσουμε.

Η αποτελεσματική θεραπεία της τενοντίτιδας ώμου ή τενοντίτιδας υπερακανθίου (σύνδρομο υπακρωμιακής πρόσκρουσης ή προστριβής ώμου) προϋποθέτει τη διόρθωση του αιτίου του προβλήματος, που μπορεί να είναι:

1. Η κακή θέση της ωμοπλάτης, η δυσαρμονία στην κίνηση του βραχίονα σε σχέση με την ωμοπλάτη, που οδηγεί σε τριβή των στροφέων τενόντων του ώμου κάτω από το ακρώμιο. Βλέπουμε τους μυς μεταξύ λαιμού και ωμοπλάτης να είναι ”πιασμένοι” συνέχεια και τον ώμο να γέρνει συνήθως προς τα εμπρός και κάτω σε σχέση με τον άλλο ώμο, ή ασθενείς που είναι κυφωτικοί και είναι και οι 2 ώμοι τους κάπως έτσι.

2. Η τενοντοπάθεια των τενόντων του στροφικού πετάλου λόγω χρόνιας καταπόνησης ή λόγω ξαφνικής αύξησης των φορτίων που δέχονται. Απότομη επιβάρυνση σε άτομα άνω των 40 συνήθως που γενικά δεν γυμνάζονται ή αλλαγή στην προπόνηση σε νεότερα και πιο γυμνασμένα άτομα

3. Αρθριτικές αλλαγές στη άρθρωση ή και στις γειτονικές αρθρώσεις

4. Ερεθισμός και φλεγμονή του υπακρωμιακού ορογόνου θύλακου

Πώς μπορεί να βοηθήσει η φυσικοθεραπεία στην ασβεστοποιό τενοντίτιδα του ώμου;

Η  τενοντίτιδα του ώμου έχει διάφορα στάδια γι’ αυτό το λόγο και η αίσθηση του πόνου διαφέρει. Ξεκινώντας η φυσικοθεραπεία στην τενοντίτιδα του ώμου έχει ως απώτερο σκοπό τον περιορισμό της φλεγμονής , τη μείωση του πόνου και εκπαίδευση του ασθενή να διαχειρίζεται τον πόνο αλλά ταυτόχρονα να προστατεύει τον ώμο του. Εκπαιδεύουμε στη σωστή στάση σώματος (κεφάλι-ώμος-θώρακας) .
Στη συνέχεια θα πρέπει να κερδίσουμε εύρος κίνησης και μυϊκή δύναμη. Επιπροσθέτως εργαζόμαστε και για την ωμοπλάτη , μιας και έχει σταθεροποιητικό ρόλο στην άρθρωση του ώμου. Γι’ αυτό για την καλύτερη κινητικότητα του ώμου θα πρέπει να αυξηθεί και ο κινητικός έλεγχος της ωμοπλάτης.
Τέλος ακολουθεί η ενδυνάμωση του άνω άκρου και η ικανότητα να εκτελεί γρήγορες και δύσκολες κινήσεις.

Στο φυσικοθεραπευτήριο η  τενοντίτιδα του ώμου αντιμετωπίζεται επιτυχώς με :

·        εφαρμογή  Κρουστικου  Υπερηχου

·        Χειροπρακτικη-κινητοποιηση για να βοηθήσει στην επαναφορά της κινητικότητας των αρθρώσεων και την αύξηση του εύρους κίνησης ,

·        trigger point για τη διάταση του μυός ,

·        κινητοποίηση των εκατέρωθεν αρθρώσεων ,

·        κινησιοθεραπεία για τη λειτουργική αποκατάσταση και ενδυνάμωση των μυών

·        kinesiotaping για να υποστηρίξει την περιοχή και για τη διευκόλυνση της κίνησης

·        Ιατρικο  Βελονισμο που βοηθαει στην καταπολεμηση της φλεγμονης και τη μειωση του πονου

·        θεραπευτική μάλαξη για τοπική χαλάρωση.

Η φυσικοθεραπεία στην  τενοντίτιδα του ώμου επιτυγχάνει τη μείωση της φλεγμονής , την εξάλειψη του πόνου , επαναφέρει την φυσιολογική κίνηση του άνω άκρου με απώτερο σκοπό την λειτουργικότητα του ασθενή και επανένταξη του στην καθημερινότητα(ΗΛΙΑΣ ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΗΣ-ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΑΦΑΗΛΙΔΗΣ)